Ji Min Bipirsin- Helbest
Adil Dîlanî - Kurdistan
Bi çavê dildara îro dinêrim
Perî zadek li ber çava xwiya
ye
Dêm sê reng e sipehî û dirêj e
Ebrû reşa rû ji rengê gula ye
Hîn zaro ye dike zor û cefayê
Na canê min evînî qet newaye
Neb vî rengî evînî tête nasîn
Evînî wek gelawêja gela ye
Mahîtabe reş şeva dikî rewşen
Rewşena wê bi dinyê tev giha ye
Didim nasîn bi yekdu te û vînê
Pirî kûr e ji kûrbûna derya ye
Pirî kûr e binê wê naxwiyênê
Tijî mar e marê biçûk ziha ye
Zihamar in li meydanê
dilîzin
Ciyê keyfê li wê qadê nemaye
Peyîzadê ji min tu bibihîze
Evînî weke bişkoj û gula ye
Roj bo rojê ji êkdu têne nasîn
Sorgul tu car nav pencan de nemaye
Qet namînê her wê xwe dê xwiyanî
Bizane tu, evînî ji weha ye
Lê guhdêr e evîn bi xwe du roj in
Yek jê dojeh ya dî keyf û sema ye
Roja yekem hemî geşt e seranser
Ken û keyf e ne zor e ne cefa ye
Evîndar ew dijîn li gel hev bi nazî
Bi mîna bilbilê law deng aza ye
Wan di dil de tu tişt nîne ji tirsê
Qet nizanin roja dî ya derda ye
Lê roja dî doje ye xwe biparêze
Leylan e tev bi xwe qadek zuha ye
Kesê tê de nikarin jê biborin
Bê guman e sermedî tê de maye
Li halê wan dixwînin bom û qirak
Dibînim ez ew warê qertela ye
Kesê vîna ji dil wî qet nedîbê
Dil bê jana gelek dûrî xema ye
Halê vînê tenê ji min bipirsin
Tenê zanim çi jan te de peyda ye
Jana vînê ji jana penceşêrê
Lê weku tirhek ji rihanê şax vedaye
Çendî bêjim her bi dûmahî nabê
Di evînê de dîlanî mamosta ye
ليست هناك تعليقات: